Rok szkolny 2023/2024
„Emocje, które nazywam, rozpoznaję i akceptuję”
grupa SARENKI, prowadzący: mgr Małgorzata Akbar
grupa BIEDRONKI, prowadzący: Ewa Szewe
Innowacja ma na celu ułatwić dzieciom pokonanie trudności z nazywaniem, rozpoznawaniem i akceptacją emocji, ucząc je podstawowej wiedzy w tym zakresie z wykorzystywaniem prostych zabaw, metod aktywizujących oraz nowoczesnych technologii.
Cel główny:
Zwiększenie świadomości dzieci na temat emocji. Rozwinięcie zainteresowania wnętrzem, swoimi odczuciami, ich genezą oraz możliwościami radzenia sobie z napotykanymi emocjami. Stała i systematyczna nauka nazywania poszczególnych emocji, ich identyfikowania i uświadamiania sobie, że są one potrzebne i naturalne.
Spodziewanie efekty:
- zdobycie wiedzy na temat różnych rodzajów emocji,
- rozwój umiejętności społecznych i komunikacyjnych,
- wdrożenie do systematycznej pracy nad własnym rozwojem
- zwiększenie swojej samooceny;
Innowacja zakłada zarówno pracę w grupie jak i pracę indywidualną. Dzieci będą realizowały zadania z wykorzystaniem różnorakich metod pracy, np. drama, pogadanka, dyskusja, burza mózgów, metoda projektów.
Zrealizowane zadania
I Układamy emocje
Dzieci miewają problem z okazywaniem emocji oraz wyrażaniem ich. Nie rozumieją, co się z nimi dzieje, dlatego manifestują swoje uczucia na różne sposoby. Dzieci pracując indywidualnie i korzystając z przygotowanych elementów układały dowolne postacie. Po zakończeniu ćwiczenia każde dziecko przedstawiło swój projekt i zastanawiało się jakie emocje odczuwa przygotowana przez nie postać. Dzieci w swoich wypowiedziach posługiwały się przymiotnikami opisującymi emocje.
II Sieć emocji
To normalne, że przedszkolaki boją się tego, czego nie znają i chcą o tym powiedzieć. By mogły to zrobić, muszą nauczyć się rozpoznawać i nazywać swoje uczucia. Nauczyciel przedstawił dzieciom sześć podstawowych emocji (wg klasyfikacji P. Ekmana). Po zapoznaniu dzieci z każdą emocją, nauczyciel nazywał wybraną emocję i prosił dzieci o ich wskazanie, nazwanie i zademonstrowanie.
III Lustereczko powiedz przecie
Zadanie polegało na podchodzeniu dzieci do lustra i zaprezentowanie przed nim wybranej przez siebie emocji oraz nazwanie jej. Na zakończenie grupa podsumowała wspólnie, która z emocji była najczęściej wybierana i co mogło być powodem częstszego prezentowania emocji pozytywnych. Nauczyciel rozpoczął „burzę mózgów”, w której przedszkolaki miały możliwość swobodnych wypowiedzi, które z emocji lubią odczuwać najbardziej i dlaczego. Uświadomiono dzieci, że każda emocja jest równie ważna i potrzebna każdemu człowiekowi dla równowagi.
IV W bajkach też się złoszczą!
Każde dziecko losowało jedną z emocji, a następnie wykorzystując mimikę swojej twarzy starało się ją zaprezentować przed grupą. Następnie nauczyciel poprosił, aby nazwały daną emocję.
V Co czujemy, gdy…?
Na tym etapie dzieci potrafiły już dobrze rozpoznawać sześć podstawowych emocji. Nauczyciel poprosił przedszkolaki, aby wysłuchały opisu poszczególnych sytuacji oraz nazwały emocję, która mogłaby im wtedy towarzyszyć. Przed przystąpieniem do zadania nauczyciel podkreślił fakt, że każdy z nich, w opisywanych sytuacjach może odczuwać inne emocje, także udzielane przez nich odpowiedzi mogą się różnić.
VI Kto się cieszy,
ten podskakuje do góry!
Każdy człowiek, będąc pod wpływem silnych emocji może prezentować różne zachowania. Nie tylko mimika naszej twarzy zmienia się wraz ze zmieniającym się nastrojem. Zmianie ulega również zachowanie, a niektóre, szczególnie silne lub niespodziewane emocje, mogą doprowadzać do pojawiania się zachowań, które nie są pożądane. Każdy człowiek ma prawo do złości, gniewu, czy też radości, ale podczas ich wyrażania powinien pamiętać o zapewnieniu bezpieczeństwa sobie i innym.
VII Poszukiwacze!
Aby poradzić sobie z emocjami, trzeba wykazać się wieloma umiejętnościami. Niestety, większość emocji zaskakuje nas i nie pozwala się na nie przygotować. Sposób w jaki odpowiemy na tę zaskakującą sytuację jest kluczem do sukcesu w ich akceptacji i poradzeniu sobie z nimi. Jednak, aby nasza odpowiedź była zawsze właściwa i zgodna z przyjętymi normami, potrzebujemy wiedzy i doświadczenia.
VIII Pamiętnik uczy systematyczności!
Emocje towarzyszą nam od pierwszych chwil życia i im szybciej nauczymy się je rozpoznawać, akceptować i radzić sobie z nimi, tym szybciej osiągniemy właściwy obraz siebie. W tym zadaniu nauczyciel koordynował prowadzenie pamiętnika emocji. Systematyczne uzupełnianie spowodowało, że po trzech dniach stało się to dla dzieci czynnością rutynową, sprawiającą, że samodzielnie coraz częściej rozważały to – co i dlaczego odczuwają.
